Erdi Aroaren hasiera ezartzeko abiapuntu gisa Mendebaldeko Erromatar Inperioaren unea aipatu ohi da, normalean 476. urtean ezartzen dena. Amaierako mugarria, berriz, Errenazimentu garaiak markatzen du, baina une hori zehazteko orduan hainbat urte posible aipatu ohi dira: 1453. urtea, Konstantinopla turkiarrek konkistatu zuten uneagatik; 1455. urtea, Gutenberg-ek inprenta asmatu zuelako; 1492. urtea, Kolon Amerikara iritsi zelako; 1517. urtea Erreforma protestantea abiatu zelako; edota, euskal lurraldeetara mugatuta, 1512. urtea, Gaztelako Koroak Nafarroako erresuma konkistatzeari ekin ziolako.
Beraz Erdi Aroa 500. urtetik 1500. urtera doa, gutxi gora behera. Mila urte horietan historialariek bi garai nagusi bereizten dituzte: Goiz Erdi Aroa eta Berant Erdi Aroa. Garai bien arteko banaketa XI. mende erdialdean koka daiteke, arinago Europako eskualde batzuetan, beranduago beste batzuetan. Goiz Erdi Aroa erromatarren garaiaren luzapen moduko bat izan zen, Antzinaroko antolaketa politikoa, ekonomikoa eta kulturala hein handi batean mantendu zuelako. Aldiz, Berant Erdi Aroan sistema berri bat abiatu zen, aurreko moldeetatik aski bestelakoa: feudalismoa.. Goiz Erdi Aroan ekonomia-jarduera nagusiak nekazaritza eta abeltzaintza ziren eta Berant Erdi Aroan artisautza eta merkataritzak goraldi nabarmena izan zuten.