Altitudean gorabehera gutxiko lurralde zabala da ordokia; alegia, aldapa edo malda gutxiko eremu zabala; leku laua, lautada eta zelaia ere deitzen zaio. Ordokiak, oro har, gune egokiak izaten dira abeltzaintza eta nekazaritzarako.
Altitude handian dagoen ordokiari goi-ordoki deitzen zaio, batik bat lurralde hori mendien artean dagoenean. Goi-lautada eta meseta hitzak ere erabiltzen dira, kontzeptu hori adierazteko.
